Teatr w służbie Trójcy

Teologia dramatyczna to ujęcie wszystkiego co wchodzi w zakres wydarzenia Jezusa Chrystusa jako Tego, który zawarł w sobie cały dramatyzm ludzkiej egzystencji i nadał
jej sens: posłanie, grzech, łaskę, śmierć i zmartwychwstanie. Ujęcie to odbija w sobie pełnię egzystencji dotykającej każdego człowieka. Teodramatyka jest głębią działania,  połączeniem dwóch gałęzi: estetyki i egzystencjalnej dynamiki, wreszcie procesem relacji spotkania  Boga z człowiekiem, gdzie Bóg jest Tym, który  wszystko rozpoczął i działa dla człowieka i przy udziale człowieka – wciąga niejako jednostkę do Bożej akcji, ponieważ „właściwie istnieje tylko jeden dramat – dramat z Bogiem”.
W temacie podjętym przez autora przyjęto określoną metodologię. Interpretacja i analiza zagadnień oraz treści dzieła Balthasara posłużyła do nakreślenia spójnego modelu,
z którego wyłania się szereg różnorodnych motywów i treści wynikających z metaforyki dramatu przyjętej przez teologa z Bazylei. Następnie synteza związków pozwala wyróżnić ogólne i szczegółowe wnioski, co do zaangażowania Ojca, Syna i Ducha Świętego w każdy element dramatu zbawienia.


_______________________________


Spis treści
Wstęp
1. Bóg w dramacie bycia. Położenie Trójjedynego wobec dramatycznej egzystencji człowieka
    1. Triada produkcji (Autor, Aktor, Reżyser) modelem Trójcy historiozbawczej
2. Teatr świata wobec Trójcy. Triada Realizacji jako forma pragnienia udziału Trójjedynego w grze świata
   1. Dramat dopełniony. Stworzenie jako otwarcie sceny dramatu
   2. Gra w Bogu. Triada Realizacji jako synteza obecności Trójjedynego w świecie
3. Scena z życia Boga – pra-dramat Trójcy Świętej źródłem dramatu zbawienia
   1. Dramat serca Boga dramatem ludzkiej rzeczywistości
   2. Samowypowiedź Ojca w zrodzeniu Syna – Kenoza Ojca
   3. Wdzięczność za powoływanie do bóstwa – Kenoza Syna
   4. Uobecnienie tchnienia miłości – Kenoza Ducha166
Zakończenie
Bibliografia